طراحی فضای شهری رفتارگرا با تأکید بر رفتارشناسی زائرین در شهر مشهد (نمونه موردی: محورخیابان امام رضا (ع)

حضور انسان در فضای شهری مستلزم بستری مناسب جهت پاسخگویی به نیازهای اوست. فضا و ویژگی های آن نقشی موثر در میزان این حضور و استفاده ایفا می کند چنانچه فضاهای شهری به عنوان عرصه ای برای تبلور زندگی جمعی، نقش مهمی در تعیین هویت شهر و آفرینش تعاملات انسانی، تقویت و تداعی خاطرات و ایجاد تعلق خاطر برای نسل های آینده دارند. ارتقا کیفیت فضای شهری، میزان حضور و استفاده از فضا و برقراری تعامل با محیط را افزایش داده و بستری برای مشارکت فعال وی فراهم می کند. در این راستا سعی بر این است با استفاد از روش های تحلیلی و توصیفی، با تکیه بر آرا صاحبنظران، با نگاهی به گذشته ایران باستان و اسلام-و اینکه انسان همواره در آیین های مختلف جایگاه ویژه ای می یابد-. همچنین توجه به نقش فضا و تحلیل ارتباط دوسویه محیط و رفتار ارتباط تنگاتنگ و پیچیده الگوهای رفتاری و وی‍‍‍ژگی های محیط تبیین شود و از این طریق راهنمایی جهت طراحی فضا مبتنی بر رفتار تهیه شود.در این میان دستاویزی با نام طراحی شهری می تواند یاری گر شهرها برای خلق فضایی پاسخگو و انسانی باشد. طراحی شهری با ابزار، اصول و احکامی که از طریق توجه به الگوهای رفتاری شهروندان وضع می کند بستری مناسب برای حضور انسان در صحنه فضای شهری فراهم می کند تا نه تنها به نیازهای ضروری وی پاسخ دهد بلکه برآورد کننده نیازهای عالی انسانی و ایجاد لذت از تعالی در وی گردد. واژگان کلیدی: رفتار، فضای شهری، طراحی شهری رفتارگرا ، ادراک محیطی.